ویژگی‌های شخصیتی که همسران را دچار مشکل می‌کند

ویلیام جیمز: وقتی با کسی دچار اختلاف می‌شوید، ممکن است این رابطه را خراب کنید و یا آن را بهبود بخشید. عاملی که تعیین می‌کند کدام‌یک اتفاق بیفتند، نگرش شما به اختلاف است.

روابط شخصی نزدیک بخش عمده‌ای از زندگی اکثر ما را تشکیل می‌دهد. حفظ روابط عاطفی بلندمدت چالش‌برانگیز است از طرفی اگر روابط ما کیفیت مطلوبی نداشته باشند به معنای واقعی برای سلامتی ما مضر هستند. عوامل متعددی وجود دارد که به پایداری روابط صمیمی کمک می‌کند. محققان و متخصصان با برخی از این موارد آشنا هستند اما در مورد چگونگی ارتباط آن‌ها باهم اطلاعات دقیقی ندارند، این تعجب‌آور نیست زیرا روابط بین فردی، دشوارتر از آن است که بتواند از یک دیدگاه پژوهشی مطالعه شوند. اگر درک روابط کار آسانی بود، شاید ویلیام شکسپیر چیزی برای نوشتن نداشت.

رابطه بین حل اختلاف، شخصیت زوجین و رضایت از رابطه

پژوهش‌های اخیر به این موضوع توجه می‌کنند که چگونه در روابط بلندمدت، ارتباط و به‌ویژه تعامل دو عنصر حل اختلاف و ویژگی‌های شخصیتی زوجین بر میزان رضایت آن‌ها از زندگی تأثیر می‌گذارد.

شواهدی وجود دارد که روابط باکیفیت بالاتر و مذاکره برای حل اختلاف با رضایت و ثبات در روابط آتی مرتبط است. علاوه بر این پژوهش‌ها نشان می‌دهد که برخلاف انتظار، داشتن زندگی ایده آل به معنی نبودن تعارض نیست، بلکه گاهی وجود تعارض و حل‌وفصل آن باعث رضایت از رابطه و حتی ایجاد اعتمادبه‌نفس در توانایی حل مشکل پیش‌آمده می‌شود. پژوهش‌های موجود به این موضوع توجه نکرده‌اند که تا چه اندازه ویژگی‌های شخصیتی فرد ممکن است در حل اختلاف و رضایتمندی نقش داشته باشد.

تحقیقات پیشین نشان می‌دهد، سازگار بودن و مسئولیت‌‌پذیر بودن، باثبات رابطه مرتبط است و روان رنجوری (یکی از صفات شخصیتی بنیادی است که با اضطراب، بدخلقی و نگرانی شناخته می‌شود و مسئولیت‌پذیر بودن) احتمال از بین رفتن رابطه را افزایش می‌دهد. روان رنجوری عامل مؤثری است که باکیفیت رابطه متقابل و به‌طورکلی رویکردهای غیر سازنده برای مقابله و حل اختلاف مرتبط است به‌عنوان‌مثال می‌توان به حل مشکلات از طریق مقابله اجتنابی و یا صرفأ عنوان کردن مشکلی که منجر به برطرف شدن آن نمی‌شود، اشاره کرد.

با در نظر گرفتن اهمیت بحرانی نقش این عوامل در روابط صمیمی، دانستن جزئیات بیشتری در مورد روابط و شخصیت ضروری است.

عوامل روان‌شناختی کلیدی در زوجین

ویژگی‌های شخصیتی که بر روابط تأثیرگذار است:

• ما می‌توانیم درک کنیم که در واکنش‌های هیجانی تنش‌زا، برخی افراد در مواقعی که اختلاف بین فردی را مدیریت می‌کنند تمایل به دیدن چیزهای منفی دارند.
• به‌طور مثال، افراد روان‌رنجور اگر به میزان کافی از مهارت حل اختلاف برخوردار نباشند، روابط رضایت‌بخشی را تجربه نمی‌کنند.مسئولیت‌پذیر بودن از مهارت‌های حل اختلاف است. افرادی که مسئولیت‌پذیری بیشتری دارند با استفاده از مهارت‌های حل اختلاف، مشکلات خود را حل می‌کنند اما افرادی که مسئولیت‌پذیری کمتری دارند برای رضایت بیشتر از رابطه، در اختلاف مدارا می‌کنند. افراد مسئولیت‌پذیر به‌طورکلی بیشتر موفق هستند. برخی از افراد وقتی‌که می‌خواهند با اختلاف مقابله کنند، ممکن است عقب‌نشینی کنند. افراد سازگار ممکن است در مورد مسائل جزئی که مکمل اهداف خودشان باشد تغییر عقیده داده و شاید بیشتر به‌جای در نظر گرفتن مفاهیم مفیدتر و ساده‌تر، رویکردهای سازنده‌تری برای مقابله با اختلاف به کار ببرند.
• معمولأ سازگار بودن تأثیری در حل اختلاف و رضایت از رابطه ندارد.

ما سازگاری را ویژگی مثبتی برای افراد می‌دانیم. کسانی که می‌خواهند دوست داشته شوند و با دیگران خوب باشند و کمتر مرتکب اشتباهی شوند. به نظر بیشتر افراد سازگاری یکی از ویژگی‌های همسر ایده آل است.

باهم باشیم یا نباشیم؟

اینکه بدانیم چه عاملی باعث اختلاف سازنده می‌شود و چگونه ویژگی‌های شخصیتی مختلف برای رضایت از رابطه بر هم تأثیر می‌گذارند، مفید خواهد بود. اگر زوجین، رفتارهای خود و نحوه برخورد با همسر خود را ارزیابی کنند، کیفیت روابط زوجین بهبود می‌یابد. همچنین زوجینی که قرار نیست باهم بمانند، به‌طور سازنده جدا شوند.

در ابتدای روابط، قبل از اینکه اقدامات مهم‌تری مثل تشکیل زندگی زناشویی انجام گیرد، به این مسئله فکر کنید که چگونه زوج‌ها با چالش‌هایی روبرو هستند و احتمال دارد که روابط پایدار و رضایت‌بخش در سطح ایده‌آل نباشد. نوع برخورد مناسب هر یک از زوجین، نه‌تنها برای مقابله با مسائل زندگی لازم و ضروری است، بلکه ممکن است رابطه‌ای را که به دلیل وجود اختلاف در حال ازهم‌پاشیده شدن است را زنده کرده، فرصتی برای شور و هیجان فراهم کند.

دلبستگی در روابط اجتماعی می‌تواند از معیارهای بسیار قدرتمند باشد، حتی زمانی که روابط به‌صورت سالم و رضایت‌بخش شکل نمی‌گیرد و مشخص نیست که آیا زوجین واقعاً در نظر دارند در آینده با همدیگر باشند یا ممکن است به‌تنهایی تصمیم به جدایی بگیرند.

چه ویژگی‌های را در خود تقویت کنیم تا روابط عاطفی خود را بهبود بخشیم؟

در روابط خود اگر اختلافی پیش آمد بهتر است بر خود تسلط داشته باشیم. اگر شناخت کافی از خود داشته باشیم، به‌خوبی می‌توانیم به اهداف خود در رابطه دست پیدا کنیم. برای مثال، اگر من فردی عصبانی هستم، بهتر است در موقعیت‌های مختلف سعی کنم جنبه‌های مثبت را در نظر بگیرم.

زمانی که همه بدی‌های خودم را جستجو می‌کنم و هیچ‌یک از خوبی‌ها را نمی‌بینم، زمانی که شریکم به‌جای کنار کشیدن به من یادآوری می‌کند که همه‌چیز بد نیست، باید به او گوش بدهم. بهتر است به اختلافاتی که درگذشته با همسرم داشتم فکر نکنم و سعی کنم زمان حال را در نظر بگیرم. ترک کردن همسر با نگه‌داشتن کینه‌های عاطفی، تنها باعث به وجود آمدن خشم و تنهایی می‌شود.

مسئولیت‌پذیری و باوجدان بودن در روابط بین فردی باعث می‌شود در حین بحث در مورد یک موضوع تنش‌زا با شخص دیگری، مجدداً گفتگو کنید تا با محاوره و گفتگو بتوانید به روش‌های سازنده‌تری برسید.

بیش‌ازحد سازگار بودن لزوماً راهی عالی برای مقابله با اختلاف نیست. باوجود چنین سازگاری، ممکن است نیازهای اصلی خود را کنار بگذاریم و با درگیر شدن در مسائل سطحی، از علاقه‌مندی‌های جدی خود غافل شویم. اگر بدانیم که در چه مواقعی بهتر است سازگار باشیم، از روابط خود رضایت بیشتری خواهیم داشت.

از آنجا که روابط درگیر عوامل زیادی هستند، پژوهش‌هایی که عوامل خاصی را شناسایی می‌کنند، اگرچه حاوی اطلاعات مفیدی هستند ولی درنهایت ناقص خواهد بود.

اگر شما در رابطه‌ای هستید، درصورتی‌که عاقل باشید و احساسات و ویژگی‌های شخصیتی همسرتان را بشناسید، می‌توانید به هر روشی که شده بینشی را نسبت به رفتار همسرتان پیدا کنید و اقداماتی را که ممکن است به طور مؤثرتری به حل اختلاف کمک می‌کنند، فراهم نمایید.

برگرفته از مقاله پژوهشی

نوشته: گرانت هیلاری برنر
عضو انجمن روانپزشکی آمریکا و پژوهشگر